اعتبارنامه، یا اعتبار اسنادی، یا ال سی (به انگلیسی: Letter of Credit یا LC)

تعهدی از بانک است که به خریدار و فروشنده داده می‌شود و تعهد می‌شود که میزان پرداختی خریدار به فروشنده به موقع و با مبلغ صحیح به دست فروشنده خواهد رسید. بانک همچنین به نیابت از خریدار که نگهدارنده اعتبارات اسنادی است تا زمان دریافت تائیدیه که کالاهای خریداری شده حمل شده‌اند وجه را پرداخت نخواهد کرد.

اعتبارنامه یک سند مالی صادره از یک نهاد مالی و عمدتاً توسط یک بانک، در درجه اول اعتبار در امور مالی بازرگانی استفاده می‌شود، که معمولاً تعهد پرداخت قطعی را فراهم می‌کند.

اعتبارنامه همچنین می‌تواند تضمین پرداخت برای یک معامله باشد، به این معنی که بازخرید نامه اعتبار صادر کننده‌است. ال‌سی در درجه اول اولویت، در معاملات تجاری بین‌المللی از ارزش قابل توجهی استفاده می‌شود، برای معاملات بین یک فروشنده در یک کشور و یک مشتری در کشور دیگری. در چنین مواردی، اتاق بین‌المللی بازرگانی، برای اعتبارات اسنادی شامل قوانین UCP که در حال حاضر (UCP ۶۰۰ آخرین نسخه) مورد تایید می‌باشد. نیز در روند توسعه زمینهای شهری، مورد استفاده قرار می‌گیرد تا اطمینان از ساخت و ایجاد امکانات مورد تایید عموم (خیابان‌ها، پیاده‌روها و غیره) حاصل خواهد شد.

در اعتبار اسنادی ریسک خریدار و فروشنده قابل تنظیم است، در واقع اعتبار شبیه به مومی در دستان خریدار و فروشنده است و این روش پرداخت با تنوعی که در مقررات خود دارد، می‌تواند هر گونه نگرانی و ترس را برای دو طرف به حداقل ممکن برساند. به همین دلیل می‌توان گفت که بهترین روش پرداخت در تجارت بین‌الملل است اما این روش نکات منفی نیز دارد که از آن جمله، هزینه‌هایی است که خریدار از بابت گشایش، ابلاغ، چک کردن اسناد و ... به بانک می‌پردازد.

اعتبار اسنادی تعهد مشروط و برگشت ناپذیر بانک گشایش کننده به ذی‌نفع اعتبار، در مقابل ارائه اسناد مطابق با شرایط اعتبار، مبنی بر پرداخت وجه اسناد می‌باشد. این روش، ریسک فروشنده را کاهش می‌دهد و فروشنده می‌تواند قبل از اینکه کالا به رؤیت خریدار برسد در مقابل ارائه اسناد مطابق با شرایط اعتبار، وجه کالا را دریافت کند.

در این روش با اینکه ریسک فروشنده به دلیل فوق کمتر است ولی ریسک طرفین معقول است چراکه خریدار نیز می‌تواند با خواستن اسنادی مهم مثل بازرسی قبل از حمل، ریسک ارسال اسناد بدون ارسال کالا را به حداقل برساند.

شاید یکی از مهم‌ترین مهارتهایی که واردکننده کالا باید بداند داشتن اطلاعات کافی در زمینه مواردی است که در پیام گشایش اعتبار از سوی بانک گشاینده اعتبار صادر می‌شود.

متقاضی گشایش اعتبار اسنادی باید بداند چه می‌خواهد و چگونه می‌تواند آن را به زبان بین‌المللی و از طریق بانک از طرف مقابل بخواهد، به عنوان مثال خریدار با مراجعه به بانکی در ایران، می‌خواهد اعتباری را به نفع فروشنده در کشور X باز کند، بانک ایرانی سوئیفتی (پیامی) به بانک خارجی ارسال می‌کند و با تأیید فروشنده، اعتبار اسنادی گشایش می‌شود. خریدار می‌تواند کلیه ویژگیهای کالا را در اعتبار ذکر کند و ذکر شدن آنها را در کلیه اسناد بخواهد و اسناد بی‌شماری را برای اثبات ویژگیهای خواسته شده از اشخاص ثالث نیز مطالبه کند.

فرض کنید خریدار می‌خواهد کاغذ A۴ خریداری کند. او به عنوان نمونه می‌تواند شرایط زیر را مطالبه کند:

*کاغذ A۴ با گرماژ ۸۰ گرم بر متر مربع، با میزان سفیدی W۴، اندازه‌گیری شده توسط آزمایشگاه ....، تأیید شده توسط مؤسسه زایتس آلمان و با مهر و تأیید سرکنسولگری ایران در اتریش.

* بسته‌بندی ۵۰۰ تایی با کاغذ از نوع ....، با کاور ... با گرماژ..... و با استاندارد EURO ۲۰۱۵

* اندازه برش هر برگ کاغذ ۲۱۰x۲۹۷ میلی‌متر با دقت ۰.۰۰۱% +/- که به تأیید نمایندگی شرکت بازرسی SGS در آلمان رسیده باشد.

* ضخامت هر برگ کاغذ حداقل ۰.۲ میلی‌متر با دقت ۰.۰۰۱ +/- تأیید شده توسط نمایندگی شرکت بازرسی SGS آلمان.

همان‌طور که می‌بینید، تمامی ویژگی های خواسته شده باید قابل بررسی و اندازه‌گیری باشند و در نتیجه این قابلیت، خریدار می‌تواند تأییدیه مؤسسات گوناگون را برای تشخیص ویژگی خواسته شده مطالبه کند.

بازکننده اعتبار پس از دریافت اسناد مطابق با شرایط اعتبار و بسته به شرایط اعتبار نسبت به پرداخت وجه اسناد و یا پذیرش تعهد پرداخت اقدام می‌نماید.

توافق اصلی در اعتبار اسنادی فی‌مابین بانک گشاینده، فروشنده و بانک تأیید کننده در صورت وجود می‌باشد.

بانک ها فقط با اسناد سروکار دارند و در صورت ظاهر صحیح و مطابق با شرایط اعتبار می‌بایست نسبت به ایفای تعهد ایجاد شده اقدام نمایند.

طرفین در گیر در اعتبار اسنادی:

خریدار یا متقاضی (Applicant, Buyer, Importer): طرفی که اعتبار به تقاضای وی گشایش می‌شود.

ذی نفع یا فروشنده (Beneficiary, Seller, Exporter): طرفی که اعتبار به نفع او گشایش شده است.

بانک گشایش کننده Issuing Bank) I.B): بانکی که بنا به تقاضای خریدار/متقاضی، یا از طرف خود اقدام به گشایش اعتبار می‌نماید.

بانک ابلاغ کننده Advising Bank) A.B): بانکی است که بنا به تقاضای بانک گشاینده، اعتبار را ابلاغ می‌نماید.

بانک تعیین شده Nominated Bank) N.B): بانکی که اعتبار نزد آن قابل استفاده است و می‌تواند همان بانک Issuing Bank) I.B) باشد یا Advising Bank) A.B) و یا حتی بانکی دیگر.

بانک تأیید کننده Confirming Bank) C.B): بانکی که بنا به درخواست یا مجوز بانک گشاینده و یا به تقاضای ذی‌نفع (به تقاضای ذی‌نفع بدون اطلاع به بانک گشاینده) تأیید خود را بر اعتبار می‌افزاید.

بانک پوشش دهنده Reimbursing Bank) R.B): بانکی که به تقاضای بانک گشاینده نسبت به پوشش اعتبار به منظور پرداخت وجه اقدام می‌نماید. (معمولاً زمانی استفاده می‌شود که بانک گشاینده اعتبار نزد بانک ابلاغ کننده که در کشور فروشنده است حساب ندارد و کار پرداخت وجه اعتبار را از طریق بانکی دیگر که بانک پوشش دهنده نامیده می‌شود انجام می‌دهد).

*برخی واژه‌ها که بهتر است در زمان مراجعه به بانک بدانید:

1. سررسید اعتبار: آخرین تاریخی که اعتبار نزد بانک تعیین شده توسط ذی‌نفع قابل استفاده است.

۲. سررسید حمل: آخرین تاریخی که کالای موضوع اعتبار می‌بایست حمل شود.

۳. روز بانکی: روزی است که بانک برای انجام عملیات بانکی باز است.

۴. ارائه مطابق: ارائه‌ای است که با مفاد و شرایط اعتبار، مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی و استانداردهای بین‌المللی عملیات بانکی مطابقت دارد.

۵. ارائه: تحویل فیزیکی اسناد تحت شرایط اعتبار به بانک گشایش کننده و یا بانک تعیین شده است.

مراحل گشایش اعتبار اسنادی

۱. خریدار و فروشنده نسبت به عقد قرارداد جهت گشایش اعتبار اسنادی اقدام می‌کنند.

۲. فروشنده توافقات انجام شده و قطعی را کتباً تحت پروفرما در اختیار خریدار قرار می‌دهد.

۳- خریدار از بانک خود درخواست می‌کند که بر اساس قرار منعقده، به عنوان بانک گشایش کننده (I.B) اعتبار اسنادی را به نفع فروشنده گشایش نماید.

۴. بانک گشایش کننده اعتبار (I.B) بر اساس مفاد و شرایط پروفرما (قرارداد) و پس از دریافت مدارک مورد نیازاز متقاضی (فرمها، تعهدنامه‌ها، مجوزها، وثایق و تضمینات و کارمزدها)، اعتبار را گشایش و برای بانک ابلاغ کننده (A.D) و یا مستقیماً برای ذی‌نفع ارسال می‌نماید.

۵. بانک ابلاغ‌ کننده در صورت پذیرش ابلاغ اعتبار، اعتبار دریافت شده را عیناً بدون هیچ‌گونه دخل و تصرفی به ذی‌نفع اعتبار ابلاغ می‌نماید.

۶. پس از ابلاغ اعتبار به ذی‌نفع، وی شرایط اعتبار را با قرارداد اولیه بررسی می‌نماید و در صورت مطابقت، نسبت به تهیه کالا و یا ارائه خدمت موضوع اعتبار اقدام می‌کند و در صورت وجود اختلاف، باید طی تماس با متقاضی به رفع موارد اختلافی بپردازد.

۷. فروشنده کالا را تهیه و یا نسبت به ارائه خدمت اقدام و اسناد تعیین شده در شرایط اعتبار را تنظیم، و این اسناد را به بانک تعیین شده (N.B) و یا هر بانکی در صورت مجاز بودن در شرایط اعتبار ارائه می‌کند.

۸. بانک دریافت‌کننده اسناد، پس از دریافت اسناد می‌تواند اسناد را کنترل نماید و یا بدون هیچ‌گونه مسئولیتی اسناد را به همراه کاور خود (Schedule) عیناً به بانک گشایش کننده اعتبار ارسال کند.

۹. بانک گشایش کننده پس از دریافت اسناد، ۵ روز بانکی فرصت دارد تا اسناد رسیده را با شرایط اعتبار بررسی نماید.

۱۰. در صورت مغایرت اسناد، بانک گشاینده اعتبار باید مغایرتها را به بانک ارسال‌کننده اسناد اعلام نماید و در صورت عدم مغایرت نسبت به پرداخت وجه اسناد و یا پذیرش تعهد پرداخت بر اساس شرایط اعتبار اقدام نماید.

نکته: بانک گشایش کننده اعتبار در صورت وجود مغایرت در اسناد واصله، می‌بایست حداکثر تا پایان روز پنجم نسبت به اعلام مغایرت اقدام نماید؛ در غیر این صورت حق هیچ‌گونه اعتراضی ندارد و در صورت عدم پذیرش اسناد می‌تواند آن را به بانک ارسال‌کننده عودت دهد.

انواع اعتبار اسنادی

اعتبار برگشت پذیر (Revocable L/C)

این اعتبار به صورت یکطرفه از سوی بانک بازکننده اعتبار قابل تغییر و حتی قابل ابطال می‌باشد. هرگونه تغییر شرایط اعتبار و یا ابطال اعتبار قبل از معامله اسناد امکان‌پذیر است و در صورت معامله اسناد، باید نسبت به ایفای تعهد ایجاد شده اقدام کند.

این نوع اعتبار ریسک بالایی دارد و در مقررات متحدالشکل UCP۶۰۰ چنین اعتباری در نظر گرفته نشده است.

اعتبار برگشت ناپذیر یا غیر قابل برگشت (Irrevocable L/C)

این نوع اعتبار بدون توافق طرفین (خریدار، فروشنده و بانک گشاینده) قابل ابطال و یا اصلاح نمی‌باشد و تعهد غیر قابل برگشت بانک گشاینده مشروط بر اینکه اسناد ارائه شده مطابق با شرایط اعتبار باشد.

اعتبار اسنادی فعال (Operative L/C)

در حالت عادی و به صورت پیش‌فرض، تمام اعتبارات اسنادی فعال هستند.

اعتبار اسنادی غیر فعال (NON-Operative L/C)

نقطه مقابل اعتبار اسنادی فعال است که در آن انجام ادامه فرایند اعتبار (اعم از گشایش، انتقال اسناد و یا حتی پرداخت)، منوط به ارائه سند یا انجام کاری توسط فروشنده است؛ مثلاً در یک اعتبار اسنادی غیر فعال، فعال شدن اعتبار و ادامه فرایند می‌تواند منوط به ارائه ضمانت‌نامه بانکی توسط فروشنده باشد. این ابزار برای پایین آوردن ریسک خریدار طراحی شده است چرا که خریدار مبلغی را به عنوان پیش‌پرداخت به فروشنده پرداخت می‌کند و در ازای آن ضمانت‌نامه بانکی می‌خواهد، اگر اعتبار بدون دریافت ضمانت‌نامه فعال شود ممکن است در صورت بروز هرگونه اختلاف یا در صورت ارائه نشدن مطابق اسناد، اسناد عودت داده شود زیرا اگر فروشنده با گشایش موافقت کند، خریدار هزینه‌هایی از جمله هزینه گشایش، تمبر، پیش‌پرداخت و ... را انجام می‌دهد. با درخواست ضمانت‌نامه یا هر سند دیگری، خریدار مطمئن می‌شود که فروشنده جنس از گشایش بدقولی نمی‌کند یا با پیدا کردن خریداری بهتر، شما را فراموش نمی‌کند.

اعتبار اسنادی تأیید شده (Confirmed Letter Of Credit ,L/C)

عواملی مانند مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و ثبات قوانین، از جمله متغیرهایی هستند که در تعیین سطح اطمینان ذی‌نفع به بانک خریدار مؤثر است و ذی‌نفع برای پوشش ریسکهای خود نیازمند تضامین بیشتری می‌باشد که یکی از این تضامین تأیید اعتبار توسط بانک سوم (Confirming Bank=C.B) است. این نوع اعتبار اعتباری است که در آن بانکی به غیر از بانک گشاینده اعتبار، متعهد به پرداخت وجه به ذی‌نفع در ازای ارائه اسناد مطابق می‌باشد. به عبارتی بانک تأیید کننده تعهد خود را به اعتبار می‌افزاید و این تعهد مستقل از تعهد بانک گشایش کننده است.

بانک تأیید کننده می‌تواند بانک ابلاغ کننده، بانک تعیین شده و یا هر بانک دیگری باشد.

اعتبار اسنادی قابل انتقال (Transferable Letter of Credit ,L/C)

اعتباری است که در آن به ذی‌نفع این حق داده می‌شود که بخشی از اعتبار یا کل آن را به ذی‌نفع دوم منتقل کند. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که ذی‌نفع قادر به تأمین بخشی از کالا یا خدمت موضوع اعتبار نیست (یا اینکه فروشنده فقط یک واسطه است). در این حالت تمام یا بخشی از اعتبار می‌تواند به یک یا چند ذی‌نفع ثانویه انتقال یابد؛ ولی ذی‌نفع یا ذی‌نفعهای ثانویه حق انتقال اعتبار به ذی‌نفع دیگری را ندارند. در این نوع اعتبار، به بانک انتقال‌دهنده اعتبار Transferring Bank می‌گویند که می‌تواند بانک ابلاغ کننده (A.B) یا بانک تعیین شده (N.B) باشد.

*نکات مهم در اعتبار انتقال‌یافته:

۱. مبلغ اعتبار انتقال‌یافته کمتر یا مساوی اعتبار اولیه می‌باشد.

۲. تاریخ سررسید اعتبار انتقال‌یافته کمتر یا مساوی اعتبار اولیه می‌باشد.

۳. تاریخ سررسید حمل اعتبار انتقال‌یافته کمتر یا مساوی اعتبار اولیه می‌باشد.

۴. به شرایط اعتبار انتقال‌یافته می‌توان شرطی را افزود ولی نمی‌توان از شرایط اعتبار اولیه موردی را حذف نمود.

اعتبار اسنادی اتکایی (Back to Back Letter of Credit ,L/C)

در این نوع اعتبار، دو اعتبار اسنادی جداگانه وجود دارد. در صورتی که ذی‌نفع اول قادر به تهیه کالا یا خدمت موضوع اعتبار نباشد و امکان انتقال اعتبار به ذی‌نفع دوم وجود نداشته باشد (مثلاً ارز اعتبار اول با نوع ارز خرید از ذی‌نفع دوم متفاوت باشد) از این نوع اعتبار استفاده می‌شود. در این اعتبار ذی‌نفع اعتبار اول، متقاضی اعتبار دوم است. اعتبار اول به عنوان وثیقه گشایش اعتبار دوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع بانک ابلاغ‌کننده اعتبار اول، بانک گشاینده اعتبار دوم است.

اعتبار اسنادی قابل معامله (Negotiable Letter of Credit L/C)

اعتباری است که اسناد آن توسط هر بانکی دریافت و وجه آن پرداخت گردد. بدون آنکه آن بانک تعهد قطعی نسبت به پرداخت وجه اسناد داشته باشد. به عبارتی این اعتبار می‌تواند نزد یک بانک تعیین شده (N.B) و یا نزد هر بانکی (Any Bank) قابل استفاده باشد. در این نوع اعتبار به همراه اسناد، ممکن است برات دیداری و یا مدت‌دار عهده بانکی غیر از بانک تعیین شده (معمولاً برات عهده بانک گشاینده است) وجود داشته باشد. مطمئناً در این حالت بانکی که با دریافت اسناد قصد پرداخت وجه اعتبار را دارد، چک کردن اسناد و پرداخت در قبال ارائه مطابق را مد نظر خواهد داشت.

اعتبار اسنادی ترانزیت (Transit Letter of Credit ,L/C)

در صورتی که پس از گشایش اعتبار، ابلاغ اعتبار توسط بانکی در خارج از کشور ذی‌نفع انجام شود، این اعتبار را ترانزیت می‌نامند. در این حالت کشور بانک کارگزار و کشور ذی‌نفع یکی نیست.

به طور مثال بانکی در ایران از یک بانک چینی می‌خواهد که اعتبار گشایش یافته توسط او را به بانکی در آلمان ابلاغ نماید.

دلایل عمده گشایش این نوع اعتبار چیست؟

۱. وجهه و اعتبار بانک واسط، باعث پذیرش اعتبار بانک گشایش کننده توسط ذی‌نفع می‌شود.

۲. بانک گشایش‌کننده برای بانک مقصد (در مثال فوق بانک آلمانی) ناشناس است.

۳. ارتباط مستقیم بین کشور خریدار و فروشنده مقدور نیست.

۴. بانک گشایش کننده اعتبار برای ذی‌نفع ناشناس است و به نوعی ذی‌نفع از طریق ابلاغ اعتبار به وسیله بانکی دیگر در کشور خودش می‌خواهد تأیید او را بر اعتبار بیفزاید.

اعتبار اسنادی بدون واسطه (Hand-On Letter of Credit ,L/C)

اعتباری که در آن بانک گشاینده اعتبار و بانک ابلاغ کننده یکی باشد. این اعتبار مستقیماً توسط بانک گشاینده به ذی‌نفع ابلاغ می‌شود.

این اعتبار معمولاً زمانی استفاده می‌شود که خریدار و فروشنده در یک کشور باشند. در این نوع اعتبار بانک کارگزار وجود ندارد، فروشنده شخصاً به بانک گشاینده اعتبار مراجعه و پس از ارائه اسناد وجه خود را دریافت می‌کند.

اعتبار اسنادی پوششی (Clean Reimbursement Letter of Credit ,L/C)

هنگامی که مقرر گردد بانکی اسناد یک اعتبار اسنادی را معامله، قبول یا پرداخت نماید و بانک گشاینده نزد بانک پرداخت‌کننده حساب نداشته باشد؛ این بانک باید خود را نزد بانک سومی که بانک گشاینده حساب دارد (با ارز اعتبار) پوشش دهد.

در حقیقت بانک گشاینده باید پس از دریافت اسناد مطابق وجه اسناد را پرداخت کند اما به طور مثال گاهی بانک تعیین شده‌ای جهت معامله اسناد مشخص شده که این اختیار را به دست آورده که اسناد را معامله کند، حال این بانک باید وجه اعتبار را بپردازد و بتواند وجه را مجدداً از بانک گشاینده دریافت کند، اگر حسابی متعلق به بانک گشاینده نزد بانک معامله‌کننده وجود داشته باشد، بانک معامله‌کننده بلافاصله آن حساب را بدهکار می‌کند، در غیر این‌صورت، بایستی از ابتدای گشایش، بانک گشاینده طی پیامی یک بانک پوششی را معرفی کند که در این موقعیت پرداخت به بانک معامله‌کننده را انجام دهد.

در این حالت دستور پوشش از سوی بانک گشاینده (I.B) برای بانک پوششی (Reimbursing Bank) صادر می‌شود و وجود این بانک به اطلاع بانک معامله‌کننده احتمالی نیز می‌رسد.

اعتبار اسنادی گردان یا گردشی (Revolving Letter of Credit ,L/C)

این نوع اعتبار دارای شرطی است که بر اساس آن مبلغ اعتبار بدون احتیاج به اصلاحیه، در شرایطی خاص به طور خودبه‌خود تجدید می‌گردد.

اعتبار گردان می‌تواند نسبت به دو عامل مبلغ و زمان گردان باشد، به طور مثال اعتبارگردانی به مبلغ ۱۰۰۰۰۰ یورو به سررسید نهایی یک سال. معمولاً برای محدود شدن تعهد بانک گشایش‌کننده و متقاضی اعتبار، اعتباری که به زمان محدودتر می‌شود و گردان بودن آن نسبت به زمان است رایج‌تر است، به طور مثال اعتبار گردان برای استفاده به مبلغ ۱۰۰۰۰۰ یورو در هر ماه با سررسید نهایی یکساله.

اعتبار گردان می‌تواند به دو صورت جمع‌شونده و غیر جمع‌شونده گشایش شود، جمع‌شونده یعنی اینکه اگر فروشنده به طور مثال ۴۰۰۰۰ یورو کالا حمل کند می‌تواند ۶۰۰۰۰ یورو باقی‌مانده را با ماه بعد انجام دهد و در ماه بعد تا ۱۶۰۰۰۰ یورو کالا ارسال کند اما در غیر جمع‌شونده اعتبار به میزانی که در ماه استفاده نشده ابطال می‌شود و ماه بعد مجدداً ۱۰۰۰۰۰ یورو اجازه ارسال کالا وجود خواهد داشت.

این نوع اعتبار فواید و استفاده‌های فراوانی برای هریک از طرفین دارد که در جای خود بسیار مفید بوده و قابل بحث است. واردکننده‌هایی که محدودیت نقدینگی دارند، در شرایط خاص می‌توانند از این روش استفاده کنند.

اعتبار اسنادی با عبارت قرمز (Red Clause Letter of Credit ,L/C)

مقصود از ذکر این عبارت در یک اعتبار این است که ذی‌نفع قادر باشد پیش‌پرداختی را قبل از حمل از بانک ابلاغ کننده و یا تأیید کننده دریافت کند. چون خریدار به بانک گشایش‌کننده درخواست درج چنین عبارتی را می‌دهد مسئولیت آن با خریدار و بانک گشایش‌کننده است اما هزینه این پرداخت و این درخواست به عهده ذی‌نفع است.

دلیل نام‌گذاری این اعتبار این است که اولین بار، بانک گشاینده برای جلب توجه دیگران به این شرط آن را با رنگ قرمز تایپ کرده بود.

تعیین حد این پیش‌پرداخت با خریدار است. اگر فروشنده در انجام تعهدات خود کوتاهی کند هزینه پرداخت اصل و بهره و تمام هزینه‌هایی که انجام شده بر عهده او خواهد بود.

اعتبار اسنادی سبد خرید (Shopping Bag Letter of Credit ,L/C)

اعتبار اسنادی قابل انتقال و گردانی است که معمولاً خریداران به نمایندگان خود در کشور فروشنده می‌دهند.

علت وجود این نوع اعتبار این است که:

۱. خریدار می‌خواهد انواع و اقسام کالاهای مورد نیاز خود را تهیه کند.

۲. مایل نیست کل مبلغ اعتبار را در اختیار نمایندگان خود قرار دهد.

اعتبار اسنادی ضمانتی (Stand by Letter of Credit ,L/C)

در برخی کشورها به علت محدودیتهای مختلف در صدور ضمانت‌نامه حسن انجام کار به نفع خریداران در سایر کشورها، از اعتبارنامه ضمانتی استفاده می‌شود. این نوع اعتبارها به محض انجام و ارائه اسناد، با ارائه یک رسید ساده قابل پرداخت می‌باشند.

در ایالات متحده امریکا استفاده از اعتبار ضمانتی به جای ضمانت‌نامه رایج‌تر است.

این نوع اعتبار نسبت به سایر اعتبارات اسنادی تشریفات و هزینه کمتری دارد و باعث سهولت در کار می‌شود.

انواع شیوه‌های پرداخت اعتبار (Types of Settlement)

زمانی که از خدمات بانکی و به طور مشخص اعتبار اسنادی استفاده می‌کنیم، بانکها در مواجه با اسناد با توجه به نوع اعتبار و شرایط موجود، ممکن است حالتهای مختلفی از پرداخت را انتخاب کنند. این حالتها در ۴ شیوه زیر خلاصه می‌شوند:

۱. پرداخت دیداری (Sight Payment)

در این روش به محض ارائه اسناد مطابق با شرایط اعتبار، بانک گشاینده و یا بانک تأیید کننده در صورت وجود، متعهد به پرداخت وجه اسناد می‌باشند.

۲. پرداخت مدت‌دار (Deferred Payment)

در این نوع پرداخت، بانک گشایش‌کننده و یا بانک تأییدکننده در صورت وجود، متعهد به پرداخت وجه اسناد مطابق با شرایط اعتبار بر اساس بازه زمانی تعیین شده در اعتبار می‌باشند (مثلاً۳۰ ، ۶۰ ، ۹۰ ،۱۸۰ ویا ۳۶۰ روز از تاریخ حمل کالا و یا معامله اسناد).

در صورت وجود مغایرت در اسناد، پس از پذیرش مغایرت توسط خریدار و بانک گشاینده، ملاک محاسبه سررسید پرداخت روز پذیرش مغایرتها می‌باشد.

۳. پرداخت در مقابل قبولی (Acceptance/Usance)

این روش پذیرش پرداخت و پذیره‌نویسی برات صادره توسط ذی‌نفع می‌باشد. در این روش همراه اسناد، براتی نیز توسط ذی‌نفع صادر می‌شود. این برات حتماً عهده یک بانک که معمولاً بانک تعیین شده (N.B) می‌باشد صادر می‌شود، و در صورت قبولی برات توسط N.B وجه برات در سررسید برات به ذی‌نفع پرداخت می‌شود. (مقاله اعتبار اسنادی مدت دار، ادامه مطلب ... )

۴. پرداخت در مقابل معامله اسناد (Negotiation)

خرید برات (صادره توسط ذی‌نفع عهده بانک دیگری به غیر از بانک تعیین شده (N.B) ) و یا اسناد ارائه شده مطابق با شرایط اعتبار توسط بانک تعیین شده است. در این روش به بانک تعیین شده این اختیار داده می‌شود که در صورت تمایل اقدام به خرید برات و یا اسناد نماید.

در صورت ارائه برات به همراه اسناد، این برات نباید به عهده بانک تعیین شده صادر شود؛ چون این بانک اقدام به خرید برات می‌نماید؛ نمی‌تواند برات عهده خودش را خریداری کند. این حالت صرفاً بر اساس توافقات فی‌مابین خریدار و فروشنده می‌باشد و بانک گشاینده فقط مجوز این کار را صادر می‌کند.